Cat on a hot tin roof (1958)
.
Richard Brooks
Het is een snikhete zomerdag en Maggie Pollitt (Elizabeth Taylor) en Brick (Paul Newman) zijn op bezoek bij Brig’s vader, “Big Daddy”. Big Daddy (Burl Ives) is ongeneeslijk ziek en moet zijn bezittingen gaan verdelen.
Zoon Gooper staat samen met zijn vrouw Mae vooraan om geld te vangen. Maar Big Daddy heeft iemand anders op het oog: Brick zal de erfgenaam van het stuk land worden. Maar Brick wil het fortuin helemaal niet overnemen. Hij wil alleen vaderlijke liefde. Iets wat zijn ouweheer hem nooit heeft gegeven. Of kon geven.
Ondertussen blijkt Maggie gevangen te zitten in een schijnbaar liefdeloos geworden huwelijk met Brick (Paul Newman). Wanhopig probeert ze zich vast te klampen aan haar onverschillige echtgenoot die zich alleen nog lijkt te vermaken met drank. “What is the victory of a cat on a hot tin roof? —I wish I knew… Just staying on it, I guess, as long as she can…” “In all these years, you never believed I loved you.”, zegt Maggie ‘de kat’ tegen haar echtgenoot.
Het zijn de spanningen tussen de personages, dit soort verbale steekspelletjes waarmee ze elkaar aanvallen, en de bijna voelbare zomerhitte die van Cat on o Hot Tin Roof een broeierig familiedrama maken.
De film maakte destijds indruk door de volwassen onderwerpen die knap vervlochten door elkaar lopen, zoals alcoholisme, kinderloosheid en een ernstige ziekte. Hoewel het in de film nooit expliciet uitgesproken wordt, is verborgen homoseksualiteit als onderstroom aanwezig. De cruciale vraag is sinds de publicatie van het toneelstuk al geweest: is Brick nu homoseksueel of niet?
De film laat het, gezien de tijd waarin hij gemaakt is, ook niet echt aan de oppervlakte komen. Toch worden allerlei vragen over het onderwerp opgeworpen die niet makkelijk te beantwoorden zijn. Waarom pleegde Bricks beste vriend Skipper nou precies zelfmoord? Wat was hun relatie en wat is de echte reden dat Brick sindsdien zwaar aan de drank is. En waarom zegt Big Daddy herhaaldelijk dat hij een hekel heeft aan ‘leugenachtigheid’ en probeert hij Maggie in bescherming te nemen?
Juist hierdoor krijgt de film extra resonantie. Omdat er geen makkelijke antwoorden zijn en de geschetste problemen dieper gaan dan in een kant-en-klaar Hollywood-product met ‘happy end’, is de film een klassieker geworden.
Liz Taylor en Paul Newman schitteren in hun rol en kregen hiervoor Oscar-nominaties.
De film is in het nederlands ondertiteld. De trailer helaas niet.
Klik hier voor de trailer
IMDb 7,9 – 1h48min.
